Nu is oké.

Is het je weleens opgevallen dat hoe dichter je bij een lichtbron komt, hoe groter je schaduw wordt? Hetzelfde geldt als je besluit je alleen nog maar te focussen op het positieve. Ineens word je je bewust van de grote hoeveelheid onaangename dingen die er bestaan. Je wilt die wegduwen of ontlopen, maar zelfs vechten en vluchten geeft een onaangenaam gevoel. 

Momenteel zijn er mensen die beweren dat we van een 3D, naar een 5D bewustzijn overgaan. In 5D is volgens hen alles beter. Minder geweld, meer liefde, meer welzijn, meer welvaart. 

Ik vraag me af wat er gebeurt als we dat 5D bewustzijn bereiken. Zijn we dan alweer bezig met de volgende dimensie? De mens heeft nu eenmaal de neiging om, zodra we ergens aankomen, alweer verder te willen.

Fu creations

Ik weet niet hoeveel dimensies er zijn, maar ik vermoed dat er ergens een 1D bestaat waarin alles weer een geheel wordt, zoals voor de oerknal. 

En ik voorspel dat, zodra we die dimensie bereiken, evolutie weer opnieuw begint. Puur omdat het bestaan niet bedoeld is om ergens aankomen en daar stil te blijven staan. We zijn bedoeld om te bewegen, te evolueren.

Toch kennen we allemaal een verlangen naar rust. De behoefte aan een plek of een tijd waar niets meer hoeft of moet. 

Die plek bestaat en kun je nu al ervaren.

Het is een plek zonder oordeel. Een plek waar licht en donker in balans is. Waar het gewenste en het ongewenste even welkom is. Waar contrast, polariteit en dualiteit dankbaar worden ontvangen, omdat ze keuzevrijheid bieden.
Die plek en tijd is hier en nu. Geen seconde later of eerder. 

Hier en nu mag je opgelucht ademhalen. Tot rust komen. ZIJN.

Make me an instrument of thy peace - Bianca van Baast