8.1.15

De vraag die nooit gesteld wordt, maar altijd antwoord geeft.

De denker -
August Rodin
Er is nogal wat gaande in de wereld. Geweld, epidemieën, corruptie, milieuvervuiling. En dan heb ik het niet eens over ons privéleven.
We vragen ons af waar het fout is gegaan. Wie er verantwoordelijk is. En hoe we tot een oplossing kunnen komen. We kijken naar elkaar met de verwachting dat de ander een antwoord heeft. We diepen de geschiedenis uit in de hoop dat daar het antwoord ligt. Maar vaker handelen we op de automatische piloot of zoals we denken dat van ons verwacht wordt.

Albert Einstein zei ooit dat je een probleem niet kunt oplossen met de denkwijze die het veroorzaakt heeft. Ik wil zelfs een stapje verder gaan. Je kunt een probleem niet oplossen door te denken. Ons bewustzijn is daar niet voor bedoeld. Het kan maar zo’n 45 bits per seconde verwerken (terwijl het onbewuste zo’n 11,2 miljoen bits per seconde verwerkt). Waarom dus moeite doen?

Voelen is een betere oplossing. De vraag die we moeten stellen is, “Wat zou liefde doen?” 
Heb jij jezelf die vraag ooit gesteld?

Vorige week kreeg ik tijdens een discussie aan de telefoon de kans. Ik werd beschuldigd van misleiding, terwijl het in mijn ogen een miscommunicatie was. Ik voelde me aangevallen en schoot in de verdediging. Ik vertelde mezelf dat ik grenzen aan moest geven, dat ik mezelf niet moest laten beschuldigen en dat ik er alles aan moest doen om gehoord en begrepen te worden. Maar hoe harder ik vasthield aan mijn overtuigingen, hoe meer ik voelde dat ik een kuil voor mezelf aan het graven was.

En toen herinnerde ik me ineens de vraag “Wat zou liefde doen?” Het was een vreemde gewaarwording, maar opeens was niets meer belangrijk. Ik hoefde niet meer mijn gelijk te halen, ik besefte dat die ander haar verhaal mocht hebben en misschien zelfs gelijk had. Mijn angst dat ze over mijn grens zou gaan viel weg, omdat er plotseling geen grenzen meer waren. Ik gaf me over aan de situatie en vroeg hoe liefde dit zou oplossen. Onmiddellijk ontving ik een antwoord waar we ons beiden in konden vinden.
Geraakt - Bianca van Baast


Ik kende de vrouw aan de andere kant van de lijn niet. Ik heb het hier dus niet over onvoorwaardelijke liefde tussen ouder en kind of een romantische liefde tussen partners. Het is een liefde die voorbij het ego gaat, waardoor het ‘ik’ weg valt en het wij-gevoel het overneemt. Het is een liefde die kiest voor het welzijn van alles en iedereen. Die de waarheid vertelt, niet om je pijn te doen, maar om je verder te helpen. Een liefde die elke fout vergeeft en je een nieuwe kans biedt. Deze liefde kent geen tijd en daardoor ook geen stress. Het enige wat het van je vraagt is dat je je verhaal loslaat. 

3 opmerkingen:

  1. Heel mooi, Bianca!
    Goedegroet, Alexander

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hier word ik blij van, zo mooi, zo herkenbaar. Groetjes Mieke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Missie geslaagd dan! Dankjewel voor jullie reactie Mieke en Alexander.

      Verwijderen