Wanneer orde en overzicht ontbreken

“Maar ze haalt het bloed onder mijn nagels vandaan met wat ze zegt! Dat kan ik toch niet zo maar toelaten!? Hoe kan ik op zo’n moment nou een beter voelende gedachte nastreven!?” reageert ze gefrustreerd.

Ik herken de vraag en de frustratie. Het liefste wil ik gevat reageren als iemand mij raakt, maar nog veel te vaak sta ik met mijn mond vol tanden, ben ik te erg teleurgesteld of zelfs te boos om op een fatsoenlijk manier te kunnen reageren. Achteraf denk ik dan: “had ik dit maar gedaan, of dat maar gezegd”. Maar ach, dat is altijd achteraf.

Op zo’n moment ervaar ik alleen chaos in mijn binnenste en wil ik deze onaangename situatie (ofwel mezelf) zo snel mogelijk weer recht zetten. Orde, controle en overzicht is waar ik dan naar verlangen. Maar hoe minder die aanwezig zijn en hoe harder ik me tegen de chaos verzet, hoe meer de onrust in mezelf toeneemt. Het lijkt wel alsof die niet te ontlopen valt.

by David Graux

De moderne natuurkunde heeft daar een mooie (chaos)theorie over. Zij beweren dat een ontwikkelingsproces nooit geleidelijk verloopt. In plaats daarvan vinden er regelmatig chaotische periodes plaats die ons helpen te bepalen hoe we de toekomst willen inrichten. Deze periodes horen gewoon bij het leven.

Volgens diezelfde theorie biedt zo’n periode niet alleen chaos, maar ook een ontwikkeling die leidt naar meer balans. Want juist in roerige tijden ontstaat het verlangen naar orde en overzicht, en worden we tevens uitgedaagd om die te definiëren. Pas als dit is gebeurd kunnen we ons doelbewust voortbewegen, weg uit de onrust.

Hoe meer we weg bewegen van die chaos, hoe meer we kunnen waarnemen wat er werkelijk is gebeurd. Dan zullen we ontdekken dat we niet alleen over meer evenwicht beschikken, maar dat we ook nieuwe inzichten, talenten en vaardigheden hebben ontwikkeld. En dat we in het vervolg anders kunnen reageren.

Elke onaangename emotie die tot verwarring in je binnenste leidt, is wat dat betreft een uitnodiging om te evolueren en geeft je de kans om meer in overeenstemming te komen met jezelf. Proberen we ervan weg te vluchten of er tegen te vechten, zonder er iets van te leren, dan blijft de uitnodiging/ emotie terug komen.

Een beter voelende gedachte, tijdens een ongewenste emotie, zou dus kunnen zijn: “Dit voelt onaangenaam en dat mag. Ik ga hier niet tegen vechten, maar kijk wat ik hiervan kan leren.” Het probleem is dan niet opgelost, maar door een zekere acceptatie van de situatie krijgt de chaos niet de overhand, kom je sneller tot inzicht en vergroot je de kans dat de rust sneller wederkeert. En zoals de filosoof Lao Tse ooit zei: “Als je troebel water met rust laat, wordt het vanzelf helder.”