Waarom je je verlangens serieus moet nemen.

In een eerdere blog schreef ik dat we hier op aarde zijn om te leren, maar eigenlijk is dat niet helemaal de volledige reden van onze incarnatie.

Stel je eens een wereld voor waarin alles naar wens gaat. Een soort Luilekkerland waar je je geliefd voelt, voldaan, blij en vervult. Zou je dan nog iets ondernemen, tot actie komen? Nee natuurlijk niet, want daar is geen reden voor.

Luilekkerland - Pieter Bruegel

De Bron, sommigen noemen hem God, het licht, onvoorwaardelijke liefde of het universum, is als Luilekkerland. Het is perfect, compleet, licht, liefde en vrede. Dus als een ziel bij de bron verblijft tussen twee incarnaties in, staat de ontwikkeling van zo’n ziel stil. Het heeft nog maar één wens en dat is zichzelf blijven ontwikkelen. Maar daar heeft het verlangens voor nodig, het gevoel van te kort en incompleet zijn. Anders zou het, zoals we hier boven hebben gezien, geen reden hebben om tot actie over te gaan.

Eenmaal op aarde hebben we de keuze of we onze verlangens wel of niet vervullen en in welke mate. Als ons als kind wordt verteld dat het onmogelijk is om je verlangens te vervullen of zelfs zondig, kunnen we uit bewijsdrang er alles aan doen om het toch te realiseren, of we worden lusteloos of zelfs depressief, omdat we het gevoel hebben dat wat we ondernemen toch geen enkel nut heeft. 

Er zijn twee soorten verlangens. Verlangens vanuit angst, ontstaan vanuit het ego. En verlangens vanuit de ziel. 

Verlangen vanuit angst ontstaat door gevoelens van te kort en imperfectie. Het zorgt dat we tegen onze natuur in gaan door meer te verwerven dan nodig, andere(n/ landen) aan te vallen, ons zelf te forceren of zelfs te verminken. Dit zijn de verlangens die in het journaal de bovenhand voeren, de verlangens die onrust, oorlog en dood veroorzaken.

Untitled - Bianca van Baast

Verlangen vanuit de ziel daarentegen kent geen geweld. Het zijn verlangens die uit liefde ontstaan. Het is het verlangen om jezelf en anderen te helpen, te verzorgen, te stimuleren, om je met anderen te verbinden. Je herkent ze aan het blije en luchtige gevoel dat ze je geven als je er aan denkt of als je ze uitvoert.

Je zielsverlangens bestaan dan ook, ongeacht wat een ander zegt of wat je zelf geloofd, om verwezenlijkt te worden.

Dit betekend dus dat we niet alleen op aarde zijn om te leren, maar vooral ook om het leven waar onze ziel naar verlangt te creëren.