Krijgen wat je wilt door los te laten

Ik leg me neer in het gras. Zonlicht schijnt op mijn gezicht. Ik doe mijn ogen dicht en laat me strelen door de warme stralen, terwijl ik geniet van de geluiden uit de natuur. 

We hebben niet ver gelopen, maar ver genoeg om de bewoonde wereld voldoende achter ons te laten. 

Ik kijk naar de voet die naast me in het gras rust. Wat is een mensenlichaam toch bijzonder. Deze voet alleen al. Het is een kunstwerk op zich. De kleurtonen, lijntjes, poriën. Elk adertje en haartje. Die nagels en ronde vormen! Ik kan niet anders dan de voet even aanraken, zachtjes strelen, met nu en dan een kusje.

‘Wat doe je?’ bromt een diepe stem ergens boven mijn voeteneind. 

‘Ik uit mijn dankbaarheid’, zeg ik, terwijl ik hoor hoe mijn woorden zich verspreiden door de omgeving. ‘Mijn dankbaarheid voor deze perfecte dag, het aangename gezelschap, de schoonheid om ons heen, de rust en de geluiden van de natuur. Ik vind het allemaal geweldig.’ 

Ik leg mijn armen om de voet heen en mijn hoofd er tegenaan, als een kind dat dankbaar is voor de dag, zich nu tegen zijn knuffelbeer aan nestelt en zich overgeeft aan de nacht.

Lovely lucky life - Bianca van Baast

Opeens voel ik een hand over mijn kuit van beneden naar boven bewegen. Mijn voorheen zo ontspannen lichaam staat meteen op scherp. Waar gaat dit naar toe? Is dit wat ik wil?

‘Als je die hand daar plaatst omdat je je verbonden voelt en je dankbaarheid met mij wilt uiten, zonder verdere bijbedoelingen mag je hem laten liggen. Maar als dit een poging is om misbruik te maken van mijn openheid en kwetsbaarheid, dan wil ik dat je je hand onmiddellijk weghaalt. Met welke intentie raak je me aan?’

De hand stopt met bewegen. Ik voel hem aarzelen. 

Mijn lichaam had gelijk, hij zag het als een kans. Maar in plaats van zijn hand terug te trekken, blijft hij liggen. Ik voel zijn intentie veranderen. Mijn lichaam komt tot rust. 

Niet veel later hoor ik hem uit zijn zithouding opstaan en zich naast mij neervlijen. Teder slaat hij zijn armen om me heen en plaatst zijn voorhoofd tegen de mijne. Ik voel dat hij de situatie accepteert. Er is alleen wij samen en dit moment. 

Ik voel mijn hart openen en het verlangen om me aan hem over te geven komt op.
Inwendig grinnik ik. Gaat hij toch nog krijgen wat hij wil...