28.5.15

Het sprookje van de ziel

Er was eens een stralende ziel die woonde in een perfecte wereld. Op aarde noemde men deze wereld het hiernamaals. De ziel hoefde er niet te werken of te vechten voor wat zij wilde, want alles wat ze zich wenste was al aanwezig. Zelfs tijd en plaats vormden geen belemmering. Haar wereld was inderdaad een paradijs. 

Maar na een tijdje begon deze perfectie te vervelen en besloot de ziel op onderzoek uit te gaan. Ze ontdekte andere zielen. Sommigen straalden veel harder dan zij, terwijl anderen maar amper een lichtpuntje vertoonden.
Aan degenen die straalden als zonnen vroeg ze; “Hoe kan ik worden zoals jullie?”
“Dan moet je de wereld van illusie in gaan en een lichaam aannemen”, antwoorden zij. “Net zoals je doet in een computerspel. Hoe vaker je de aarde vol contrasten bezoekt, hoe meer je leert over wat jou wel en niet doet stralen. Je zult er angsten leren kennen, om te ontdekken dat liefde en vertrouwen je licht vergroten. Je zult er ziekte en pijn meemaken, zodat je ervaart dat gezondheid je licht laat branden. En je zal er tegenslagen en verlangens kennen die je helpen je weg te vinden.”

Het klonk als een spannende belevenis. En dus besloot de ziel dit aardse avontuur aan te gaan. De afwisseling zou haar verveling doen verdrijven én ze zou leren stralen als de zon! 

Voordat ze naar de aarde kon reizen moest er nog van alles worden voorbereid. 
De andere zielen hielpen haar hierbij. Samen zochten ze uit hoe de ziel op aarde het meeste kon leren over liefde, stralen en verbinden. Welke talenten en uitdagingen had ze hier voor nodig? Welk gezin en welke omgeving konden haar hierbij helpen? Andere zielen zouden haar vergezellen op aarde, als familie, vrienden, collega’s en tegenspelers om haar te helpen in haar leerproces. Daarnaast zou een stukje van haar ziel achterblijven om haar aanwijzingen te geven. 
Toen de voorbereidingen eenmaal klaar waren kon de reis beginnen.
Entry into Paradise - Wilhelm Bernatzik


Eenmaal op aarde viel het leven en leren niet mee. De ziel, die zich in haar perfecte wereld niet had kunnen voorstellen wat pijn en angst was, schrok van wat het daadwerkelijk in hield. Bovendien was ze vergeten waarom ze hier eigenlijk was. Ze twijfelde nu regelmatig over haar beslissing om een lichaam aan te nemen. 
Pijn had haar doen besluiten om een muurtje om haar hart te plaatsen en wie er over heen zou komen zou ze bevechten en proberen te overmeesteren. Niemand mocht haar grenzen overschrijden en niemand mocht haar nog langer pijn doen.
Uit angst dat het toch zou gebeuren verschool ze zich in haar burcht en liet maar sporadisch iemand binnen.

Op een dag bevond de ziel zich alleen achter haar muurtje en moest ze bekennen dat dit toch wel erg stil en eenzaam was. Was dit nu leven? Was ze hiervoor naar de aarde gekomen? Ze ging rustig zitten en luisterde naar haar zielsverlangen. Die vertelde haar dat ze verbinding wilde. Die vertelde haar dat ze eigenlijk haar muurtje wilde afbreken om iedereen te kunnen verwelkomen in haar hart. Die herinnerde haar er aan dat ze wilde leven, liefhebben en stralen, in plaats van haar licht te verstoppen in een burcht. Ze begon zich te herinneren dat ze uit een land kwam van perfectie waar alles van te voren tot in de puntjes geregeld was. Dat ze alles wat ze nodig had had meegekregen, inclusief een navigatie om het juiste levenspad te kunnen belopen; ongewenste emoties betekende dat ze zich verwijderde van haar pad en aangename emoties zeiden haar dat ze de goede richting opging. 

Via Pinterest

Nu ze wist dat ze niet meer alleen en eenzaam wilde zijn besloot de ziel zich te concentreren op wat ze wel wilde. Ze brak haar muurtje af en straalde zo veel ze kon. Sommigen konden deze helderheid niet verdragen en bleven weg. Anderen raakten geïnspireerd door haar licht en liefde, en straalden met haar mee, soms net zo hard of zelfs harder dan de ziel zelf. Soms gebeurde er iets dat haar licht even deed afnemen, maar dan herinnerde zij zich weer wat ze wilde en koos ze opnieuw om te stralen.

Toen het tijd was om weer terug te keren naar huis keek de ziel terug op een geslaagde onderneming. De pijnen, angsten en onzekerheden hadden haar richting gegeven en geholpen om keuzes te maken. Thuisgekomen zagen de andere zielen dat haar licht harder straalde dan ooit te voren. De ziel glansde van trots en genoot er van om weer thuis te zijn. Totdat ze zich weer begon te vervelen en opnieuw koos voor een aards avontuur.


Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen

3 opmerkingen:

  1. Renate Kortekaas7 juni 2015 om 20:45

    Heel inspirerend

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooie variatie op De Kleine Ziel en de Zon! Love it

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor je reactie Wendie. Ik ken De kleine ziel en de zon niet, maar word er razend benieuwd naar...

      Verwijderen