Het is ‘respectloos en asociaal’ volgens een lezer van het lokaal krantje; de sigarettenpeuken, lege verpakkingen, etensresten en steeds vaker de mondkapjes rondom bushaltes.
Het is inderdaad triest, de rommel die ik ook tijdens mijn wandelingen in de natuur tegenkom.
Rond de jaarwisseling van 2019/ 2020 postte ik een foto van de lege plastic zak die ik vond aan het begin van een zandpad en die ik tot boven toe vulde met afval dat ik vond op hetzelfde zandpad.
Kort daarna kreeg ik een mailtje van een groep afvalprikkers; een uitnodiging om met hen mijn woonplaats op te schonen.
Afval ruimen, ook de rommel van een ander, is inderdaad zinvol. Het is bewezen dat een schone omgeving langer opgeruimd blijft dan een plek die al tekenen van verwaarlozing toont.
Maar het echte probleem pak je er niet mee aan; namelijk het gevoel van nutteloosheid.
Vervuiling van je eigen leefomgeving lijkt mij een teken van neerslachtigheid. Denk maar eens aan een depressief persoon die geen reden meer ziet om zijn bed nog uit te komen, laat staan om dat bed nog te verschonen.
De toenemende vervuiling is dan ook een (voor)teken van een collectieve depressie. Het begin van een mensheid die geen reden meer ziet om nog ergens moeite voor te doen omdat het allemaal toch geen zin (meer) heeft.
Photographer unknown |
De veroorzaker is een maatschappij van voorwaardelijkheid in plaats van onvoorwaardelijkheid; we doen wat we doen omdat ANDEREN ons erom waarderen óf om een straf te ontlopen.
De innerlijke drive, datgene wat een individu energie geeft en het leven zinvol maakt, verdwijnt naar de achtergrond. Veel mensen leven niet langer voor zichzelf, maar ‘doen het voor de ander’.
Maar als je leeft naar de normen en waarden van ieder ander behalve die van jouzelf, hoe kun je je dan ooit vervuld en goed genoeg voelen?
Afval dumpen is gelijk aan jezelf afvallen: een signaal dat je geen idee hebt van wie je bent, waartoe je in staat bent en wat je van waarde bent in deze wereld. De suggestie van een andere lezer, om meer te straffen, zal de situatie waarschijnlijk dan ook niet verbeteren.
Daarvoor in plaats kunnen we beter antwoorden vinden op de vragen: Wat laat je stralen? Wat maakt het leven zinvol voor je? Welke talenten en/of passies maken jou waardevol voor deze maatschappij? En wat geeft je energie, zodat dat kleine beetje moeite om naar een prullenbak te lopen niet langer voelt als een grote opgave…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten