![]() |
Ki - Bianca van Baast |
Twijfel. Wie of wat kun je nog vertrouwen?
De maatschappij voelt onrealistisch en surreëel aan.
Zou dat kunnen komen omdat het dat ook is?
Zou het kunnen zijn dat dit NIET de realiteit is?
Het is even zoeken,
maar ik neem een piepklein lichtje in mezelf waar.
Het voelt als hoop.Zodra ik het aandacht geef, groeit het groter.
Chaos en onzekerheden ebben weg
en met het toenemen van het licht,
groeit ook mijn (zelf)vertrouwen.
Ineens besef ik
dat ieder mens zo’n vlammetje in zich heeft.
Kan ik het ervaren in de ander?
Zodra ik het waarneem
verbind ik me ermee.
Mijn vlammend hart
met dat van de ander.
Op het moment dat onze lichten samenkomen
laaien ze op
tot een vuur van ongekende kracht.
Dankbaarheid en liefde wellen in me op
uit een oneindige diepte.
Alles is goed.
Er valt niet te vrezen.
En DAT IS WAARHEID,
verzekert het me.
Ik buig mijn hoofd
stop het vechten en vluchten
en geef me over.
![]() |
De belofte - Bianca van Baast |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten