De les in gezondheid die ik kreeg van een twee jarige

‘Plofff’ klinkt het naast me op de grond. 

Ik kijk om en zie mijn nichtje van twee languit op de grond liggen. 

‘Hé, ga je erbij liggen?’ grap ik. 

‘Ja’, grijnst ze terug. Dan staat ze op en loopt verder alsof er niets is gebeurd. Enkele meters verder houdt ze stil en begint te vertellen over haar ochtend. Toen was ze ook gevallen en had ze haar knie geschaafd. 

Ik denk terug aan mijn reiki les, aan hoe onze handen helende vermogens hebben, en zeg haar: ‘Ooo, als je pijn hebt moet je er gewoon even met je handje overheen gaan!’

‘Nee hoor’, reageert ze eigenwijs. ‘Het gaat vanzelf wel over.’

Ze heeft gelijk. Het gaat vanzelf over. Als we de natuur tenminste haar werk laten doen. Maar dat doen we zelden…Omdat we pijn en tegenslag liever uit de weggaan. Omdat we hele angstverhalen verzinnen over wat er zou kunnen gebeuren. En, omdat we controle willen over de tijdsduur en de hoeveelheid pijn en ongemak die we moeten ondergaan.
Het vertrouwen in ons lichaam en de bron die het geschapen heeft is weg. Hierdoor manipuleren we of zetten we zelfs de energiestroom - waaruit alles bestaat - vast, in plaats van dat we mee stromen.

Momenteel zie ik mooie gebaren op social media voorbijkomen richting de medische wereld, en lees ik dat er een vaccin in de maak is tegen het coronavirus.
Dat is allemaal geweldig, maar het biedt geen werkelijke oplossing.
De druk waar het verplegend personeel nu en in de toekomst mee te maken krijgt, zal men niet lang kunnen volhouden. Zelfs als het virus van het toneel verdwijnt, zullen ziekenhuizen vol blijven stromen vanwege ongezonde leefgewoontes. Meer loon voor verplegend personeel zal die druk niet verminderen.
En een vaccin zal tijdelijk een oplossing bieden. Totdat er een nieuw virus verschijnt…. En wie zegt trouwens dat dit vaccin geen ongewenste bijwerkingen heeft, zoals vele andere medicatie?

Is het nog langer wenselijk om afhankelijk te blijven van mensen en producten buiten onszelf? Of is het verstandiger om ons immuunsysteem te verhogen en het zelfhelend vermogen te vergroten, en zo onze gezondheid (meer) in eigen handen te nemen?

Mee stromen met de natuur wil niet zo zeer zeggen dat je vaker de natuur in moet. Het wil zeggen dat je zelf natuur BENT en dat je mag meebewegen met waar je lichaam naartoe wil. 

Dat je je vertrouwen in de bron, die alles heeft gecreëerd en je constant leiding geeft, vergroot. 

Dat je je bewust wordt van je intuïtie. 

Dat je toestaat wat je voelt, in plaats van dat je het wegdrukt of er tegen vecht. 

Dat je doet en denkt wat jouw bloed en levensenergie sneller laat stromen. 

Dat je je ruimte inneemt, door voluit te ademen en jezelf te uiten. 

Dat je de tijd neemt die je nodig hebt, in plaats van de tijd die is ingecalculeerd. 

Dat je zachtaardig en vergevensgezind bent naar jezelf en anderen toe. 

Dat je omarmt wat voor jou werkt en loslaat wat niet meer bij je past.

Kortom, dat je je lichaam leert kennen, haar liefhebt en luistert naar de ziel die in haar huist. Want zij zijn de eerste die jou veilig en gezond (willen) houden.