1.11.19

Synchroniciteit wijst de weg

Eind 2018 maakte ik de belofte met mezelf dat ik in 2019 dertien kilo zou afvallen. Hoe dat zou gebeuren liet ik los. Ik geloof namelijk niet in afvallen door te sporten en/of te diëten vanuit wilskracht of controle. Het leven hoort makkelijk te verlopen en de uitdagingen die we aangaan zijn uitdagingen die we vanuit de ziel wensen aan te gaan. De meest ideale manier van afvallen, in overeenstemming met mijn ziel, zou daarom vanzelf op mijn pad komen, op voorwaarde dat ik mijn huidige situatie zou accepteren.

Ik kocht een hoela hoep - gewoon, omdat spelen leuk is - en viel ongeveer een kilo af. Verder gebeurde er niets. 
Ik deed mijn best om van mijn lichaam te houden, ondanks het overgewicht, en toen… begon synchroniciteit me te leiden.

Het begon allemaal met een boekje over NLP, getiteld Toeval… hoe doe je dat? geschreven door Paul Liekens. Een collega-auteur drukte het in mijn hand met de woorden: ‘Dit staat in mijn boekenkast te verstoffen. Ik denk dat het jou meer aanspreekt dan mij’. 
In het boekje las ik tot mijn verbazing dat er mensen zijn die geen eten of drinken meer nodig heb, omdat zij leven van bronenergie. Als bewijs verwijst het boekje naar Jasmuheen, een Australische dame die beweert al sinds de jaren ‘90 te leven van lichtvoeding.

Na alles wat ik heb gelezen en geschreven voor deze blog en mijn boek in wording, wist ik dat het mogelijk moest zijn om te leven van energie. Maar dat er al mensen bestonden die hiertoe in staat waren, verraste me.
Ik liep al tijden verveeld door supermarkten, niet wetende wat te kopen, omdat niets nog gezond, voedend, diervriendelijk of milieuvriendelijk lijkt te zijn. Leven van prana, zoals het wordt genoemd, leek me vele voordelen te hebben.

Mensen waarvan bekend is dat zij van Prana leven: Jasmuheen, Akahi Ricardo en Camila Castello, Amudra Madhura, Brahman Menor, Ray Maor en Elitom El-amin



Ik besprak het met een vriend. Volgens hem is leven van energie niet zo maar mogelijk. Je lichaam zal op de een of andere manier eerst op moeten worden voorbereid.

Niet veel later volgde ik een cursus waarbij we, met een masker op, leerden zien zonder ogen. De docente beweerde dat, als we ons verteringssysteem ’s ochtends niet activeerden en met het masker op in de zon zouden gaan zitten, we zoveel energie zouden opdoen dat we de rest van de dag geen voedsel of drinken meer nodig hadden. Mmmm, zou het echt? Ik werd steeds nieuwsgieriger.

Na een paar weken nam een vriendin, die ik al jaren niet meer had gezien, contact met me op omdat ze had vernomen dat ik de cursus met het masker had afgerond. Ze wilde graag over mijn ervaring horen. 
We spraken af en wat bleek?! Zij had in Denemarken een retraite gevolgd en leefde nu van prana!
Het kwam ineens wel erg dichtbij.

By Bianca van Baast
Ik googelde de retraite in Denemarken, maar omdat het me te ver weg was googelde ik verder om te kijken of zoiets ook in Nederland bestond. ‘Toevallig’ werd er enkele dagen later een lezing gegeven over Pranic living door Amudra Madhura van Pranic Awakening in een nabij gelegen dorpje. Het was zo dichtbij, dat het bijna bij mij om de hoek werd gegeven. Ik gaf me op voor de lezing en googelde nog wat verder. Een sympathieke Israëliër, Ray Maor genaamd, wist me meer te vertellen op zijn you tube kanaal. 

Mijn interesse groeide en dus bestelde ik het boek Lichtvoeding van de eerder genoemde Jasmuheen. Terwijl ik het boek las, voelde ik de spanning in mijn lijf toenemen. Alsof een deel van mijn lichaam al wist dat ik de omschakeling wilde gaan maken, terwijl ik verstandelijk nog geen enkel besluit had genomen.

Op een ochtend voelde ik een deel van mijn lichaam ineens roepen ‘Jippie, we gaan afvallen!!!’ 
Ik kon er met mijn hoofd niet bij. Ik was niet van plan mezelf te ‘straffen’ met diëten en/of sporten. Ik at al bewust, bewoog met regelmaat en daar wilde ik het bij laten. ‘We gaan dus helemaal niet afvallen!’ temperde ik mijn lichaam.
Ik begon het net lief te hebben zoals het was. Maar stiekem hoopte ik dat het gelijk had.

De bovengenoemde Ray Maor had het in zijn video’s over dry fasting: drie á vier dagen zonder eten en drinken zou het omschakelingsproces helpen. Maar dat zou ik nooit kunnen. Na één dag sappen barstte mijn hoofd al van de pijn. Laat staan dat ik helemaal niets meer tot me zou nemen!

Ki - Bianca van Baast
Op vrijdag 30 augustus 2019 daagde het boek Een wens kan je leven veranderen van Gahl Sasson en Steve Weinstein me uit om een week lang iedere dag iets te doen waar ik bang voor was. En ik was bang voor diëten, en vooral voor het dry fasten. Dus daagde ik mezelf uit om de volgende dag helemaal niets te eten of te drinken. 
Het werd die dag 30 graden. Ik had weinig honger en vreemd genoeg helemaal geen dorst. En hoewel ik normaal snel hoofdpijn heb, had ik daar nu geen last van. Opmerkelijk!
Het enige waar ik tegenaan liep was de neiging om naar de keuken te lopen om iets te snacken of te drinken. Niet zo zeer uit trek of verveling, maar vooral om activiteiten uit te stellen waar ik tegenop zag; vluchtgedrag. 

Twee dagen later hoorde ik Amudra Madhura, tijdens de lezing, vertellen over de retraites die zij samen met Brahman Menor aanbied. 
De informatie klonk als déjà vu. Alsof ik ergens in een ver verleden het al eens gehoord had en toen met mezelf had afgesproken dat ik dit proces zou aangaan. 
‘Er zijn heel veel voordelen aan het deelnemen aan de retraite en het leven van prana. Je gezondheid verbeterd, je krijgt meer energie, het is milieu,- en diervriendelijk, je houdt meer tijd en geld over, je ontwikkelt meer helderheid en je bereikt uiteindelijk het gewicht dat het beste bij je past, ongeacht of je nu te zwaar of te licht bent. 
De overgang naar leven van prana is echter voor niemand makkelijk. Buitenstaanders snappen er niets van, zijn bezorgd en je kunt veel weerstand tegenkomen. Daarnaast vraagt het je om je eetgewoontes te doorbreken. Hierdoor kom je ineens allerlei onaangename emoties, pijntjes en gewoontes tegen die je niet meer weg kunt eten' (zoals mijn vluchtgedrag). 

Ondanks dat het niet makkelijk beloofde te worden moest ik me inhouden om niet van mijn stoel te springen en te roepen ‘ja, ik doe mee!’. 
Ik voelde een ontzettende enthousiasme in mijn lichaam die ik verstandelijk niet kon verklaren. Het was een ‘Ja’ vanuit mijn ziel. 
Eind oktober 2019
De dag na aanmelding begon ik mijn lichaam voor te bereiden met een veganistisch dieet en een week voor de retraite met een dieet van enkel groenten en fruit. Ik geef toe: dat gaf een paar dagen ongemak, zoals hoofdpijn en me slapjes voelen. 
De dry fast, tijdens de retraite, doorstond ik wonderwel goed. 
Momenteel ben ik in transitie, dat wil zeggen dat ik nog niet 100% van prana kan leven. En nog een tijdje fruitsappen moet drinken, zodat mijn oude cellen nieuwe cellen kunnen aanmaken en mijn lichaam zich kan aanpassen. 

Het is nu begin november en de eerste twaalf kilo zijn er af. Had iemand mij dit dieet geadviseerd om gewicht te verliezen dan had ik diegene hartelijk bedankt, maar vriendelijk afgewezen.
Het proces is niet altijd makkelijk geweest en ik zal nog diverse uitdagingen tegenkomen. Uitdagingen die ik voor gewichtsverlies nooit over zou hebben gehad.
Dat ik nu (een deel van) mijn overgewicht kwijt ben is een mooie meevaller, maar het doel dat ik voor ogen heb is vele malen groter.

Ps: doe dit proces NOOIT in je eentje en al zeker niet alleen thuis.
BoekenBoeken

Geen opmerkingen:

Een reactie posten