Eten en de angst voor leegte

Eind september nam ik deel aan the Pranic awakening program. Waarbij mijn transformatie begon om van een lichaam dat leeft van eten en drinken om te schakelen naar een lichaam dat leeft van bronenergie. Momenteel heb ik, op enkele dagen na, al twee maanden niets meer gegeten. Wat op zich geen probleem is; ik heb geen honger en functioneer bijna als van ouds, soms zelfs beter.

Wel behoor ik, ter bevordering van het transformatieproces, tot en met november 600 kcal en in december 400 kcal, aan fruitsappen te drinken. Wat betekent dat ik minimaal 1,5 liter vocht op een dag binnen krijg.

Ik dien deze sappen verdeeld over de dag te drinken, zodat ik altijd  voldoende suikers binnen krijg. Het gevolg is dat mijn maag klein blijft. Het valt me op dat ik soms aan het einde van de dag nog een paar deciliter sap behoor te drinken, maar het gewoon niet meer weg krijg. Omdat het te veel is, én te zoet. Best vreemd, aangezien ik altijd erg van fruit en sappen heb gehouden en normaal op een dag meer dan 2 liter thee naar binnen werkte, terwijl ik daarnaast gewoon at.

Stilleven met fruit en brood op een blauwe achtergrond - Henk Helmantel

In een eerdere blog merkte ik al op dat ik eten en drinken in het verleden vaak gebruikt heb om te vluchten. Door mezelf toestemming te geven eerst iets te eten of te drinken, kon ik de activiteit waar ik tegenop zag nog even uitstellen. Maar de laatste tijd word ik me, mede dankzij een diagnose die pas is gesteld, bewust van iets nieuws.

Vorige week is geconstateerd dat ik intolerant ben voor fruitsappen. Hierdoor ben ik gaan experimenteren met groentesmoothies en groentesappen. Het nadeel van groenten is dat er veel minder calorieën in zitten dan in fruit en dat ik er dus meer van moet nemen om toch aan de juiste hoeveelheid te komen. En dat de groenten die meer calorieën bevatten, zoals avocado, zwaarder op de maag liggen. Ik heb dat altijd heerlijk gevonden: eten dat zwaar op de maag lag. Het gaf me het gevoel dat ik bestond. Het vervulde me en gaf me het idee dat ik meer geaard was. 

Omdat ik me nu, dankzij deze groentesmoothies, me vaker en sneller vol voel, komt er regelmatig een oude emotie naar boven: angst voor leegte. In het verleden at ik vaak omdat ik DACHT honger te krijgen. Niet omdat ik werkelijk honger had, maar omdat ik bang was voor het lege gevoel en alles wat daarmee gepaard ging. Deze week heb ik me regelmatig vol willen stouwen met groentes, en desnoods met fruit, alleen maar om dat volle gevoel vast te houden en de angst voor leegte niet onder ogen te hoeven komen.

Vanmiddag besefte ik me dat ik over enkele dagen, dan is het december, minder calorieën tot me mag gaan nemen en dat dit dus ook minder vulling betekent. Tenzij ik die leegte weer ga opvullen met bijvoorbeeld thee of water. Op dat moment zag ik de link met verslaafden. Elke verslaving biedt een tijdelijke vervulling. Net als eten. 

Ik heb daarom besloten om vanaf morgen te stoppen met de groentesmoothies en weer over te gaan naar lichtere sappen, zoals bietensap. Ik wil de leegte onder ogen komen. Ik heb namelijk het vermoedde dat vervulling zich daar bevindt ….

Ik houd jullie op de hoogte.