De betekenis van angst (Wel of niet je gevoel volgen?)

‘Je moet gewoon je gevoel volgen,” zegt hij. Ik knik teleurgesteld. Hij heeft gelijk. Dat is precies wat ik bedoel als ik anderen aanmoedig om hun bezieling of eigen-wijsheid te volgen. Maar ik had zo graag een kant en klare oplossing van hem gekregen.

Mijn gevoel volgen; Al bijna twee weken voel ik vooral angst. Het liefst wil ik in bed kruipen en het dekbed ver over mij heen trekken. Er zijn zoveel nieuwe dingen in mijn leven gekomen die me uitnodigen om buiten mijn comfortzone te treden, dat de angst en onzekerheid het van me lijken over te nemen. Aan de ene kant verwelkom ik de nieuwe uitdagingen, omdat ik weet dat ik er van ga leren. Aan de andere kant zou ik ze het liefst de rug toekeren, ermee kappen, ontkennen en doorgaan op de oude, vertrouwde manier.

Als ik mijn ziel vraag wat ik hiermee moet, krijg ik alleen gegrinnik als antwoord. Zij wil alleen maar ervaren, ongeacht of dit vreugde of angst is. Ze weet dat elke emotie een nieuw verlangen bij me opwekt en dat daarmee de kans om mezelf (en anderen) te ontwikkelen toeneemt. Precies zoals het leven bedoeld is!

 Matteüs met de engel - Rembrandt van Rijn

Ik heb altijd gedacht dat angst ‘gevaar’ betekende. Dat je juist weg moet blijven van datgene wat je angst bezorgt. Maar het tegendeel is eigenlijk waar. Angst is een aanwijzing van iets hogers dat zegt dat er geen reden is om bang te zijn. Dat de gedachte die je hebt over de situatie niet juist is. Dat ze niet overeenkomt met hoe het Universum (ook wel de bron of God genoemd) er tegen aankijkt. Jeff Gaspersz verwoordt het als “Er zijn geen stressvolle situaties. Er zijn alleen situaties waar je gestrest op reageert.”

Desondanks willen we angst het liefst ontlopen of wegduwen. Zelfs als dat ten koste gaat van ons eigen welzijn. 

Een vriendin zei me laatst: “Ik doe het niet, want dit voelt niet goed. Ik kan hem dit niet aan doen.” Ze bevond zich in een situatie waarbij ze haar eigen grenzen mocht gaan aangeven, maar ze besloot dit niet te doen uit angst de ander te kwetsen. Ze dacht hiermee haar gevoel te volgen. 

Maar wat ze niet begreep was dat als je ‘je gevoel volgt’ je je hoofd moet gebruiken! Je moet dan namelijk je aandacht richten op gedachten die positieve emoties bij je oproepen, zoals vreugde, enthousiasme en vertrouwen. En die gedachten en gevoelens zijn (meer) waarheid dan je angstgedachten. Je mag de best voelende gedachten dus vertrouwen en opvolgen.

Gedachten die mijn vriendin hadden kunnen helpen waren bijvoorbeeld: Het is beter om eerlijk tegen hem zijn, zodat hij weet waar hij aan toe is. Of: Als ik mijn grenzen aangeef kan ik hem inspireren of leren hetzelfde te doen. Of: Hij is een liefdevol persoon en zal er begrip voor hebben. 

Untitled - Bianca van Baast

Angst is een slechte raadgever. Dat bleek ook bij mijn vriendin. In no-time kwam ze terug op haar besluit en koos ze alsnog voor wat haar een beter gevoel gaf.

En toch… Soms lijkt angst zo wezenlijk. Vooral als je bedreigd wordt door een ziekte, een persoon of de dood. Hoe kan het dan een teken zijn van iets hogers dat zegt: “Ontspan je maar, alles is goed.”?

Dat komt doordat dit ‘hogere’ weet dat we spirituele wezens zijn met een menselijke ervaring in plaats van menselijke wezens met een spirituele ervaring. Met andere woorden, we zijn eeuwig levende zielen die tijdelijk een lichaam aannemen, dus geen lichamen die tijdelijk leven. De ziel kan niet sterven en daarom is het onnodig om angstig te zijn voor de dood, of over welk einde dan ook. 

En ook bij gevaar is er, dankzij de wet van aantrekking, een oplossing mogelijk. Ik hoor regelmatig verhalen over mensen die vragen om hulp waarna er uit het niets plotseling hulp verschijnt. Sommige mensen spreken zelfs over hulp van engelen!

De belofte - Bianca van Baast

Een tijdje geleden liep ik zelf over straat toen een groepje jongeren me tegemoet kwam. Ik was al eerder in het openbaar lastig gevallen en ook nu voelde ik een zekere dreiging. Maar net op het moment dat een jongen naar me toe rende en ‘Boe!’ in mijn gezicht schreeuwde, herinnerde ik me dat angst betekende dat ik me mocht ontspannen. Dus dat deed ik. De schreeuwende jongeman trok zich meteen terug en voegde zich bij de rest van de groep, die nu rustig en met een boogje om me heen liep...