8.9.16

Geloof jij dat je krijgt wat je wilt?

“Weet je wat,” zegt mijn Keulse galeriehouder, “je komt gewoon een dag eerder om je schilderijen in te pakken. Dan blijft je hier slapen en neem je de volgende dag de schilderijen mee die je nodig hebt voor je komende expositie.

Ik ben blij met zijn voorstel. Want als ik alles op dezelfde dag had moeten doen - naar Keulen rijden, schilderijen inpakken, naar Pulheim rijden, schilderijen uitpakken en de expositie inrichten - dan zou ik nooit op tijd klaar zijn.

In gedachten probeer ik me een voorstelling te maken van hoe ik dit ga aanpakken. 
De galerie beslaat een heel huizenblok en heeft daardoor twee entrees; Eén aan het Neptunplatz en één aan de Rothehausstrasse. Normaal laad en los ik bij de entree van Neptunplatz, maar aangezien ik daar niet mag blijven staan is het misschien handiger om te parkeren voor de deur van Rothehausstrasse. Zo kan ik de spullen die ik bij me heb makkelijk naar binnen dragen en de volgende dag de schilderijen die ik nodig heb weer inladen. 
Er is alleen één probleem. Er is bijna nooit een parkeerplaats vrij in Rothehausstrasse, laat staan precies voor de galerie!

 Long term parking - Arman
Tijdens de twee uur durende rit naar de galerie herinner ik me de verhalen van mensen die beweren dat je het universum om alles kunt vragen. En dat de wet van aantrekking ervoor zorgt dat je het krijgt. Volgens sommigen hoef je alleen maar te geloven dat de ideale parkeerplek bestaat en dan zal die aan je verschijnen. 

In gedachte zie ik de ideale parkeerplaats al voor me en bedenk me hoe geweldig het zou zijn om daar werkelijk te kunnen parkeren. Maar 100% erop vertrouwen doe ik niet. Want hoewel ik weet dat de wet van aantrekking altijd werkt, kan ik maar moeilijk geloven dat ik zomaar mijn gewenste parkeerplek krijg op één van de drukste plekken in Köln-Ehrenfeld.

Aangekomen bij de galerie, blijkt de auto van mijn galeriehouder op de begeerde parkeerplek te staan. Ik baal, rijd naar de entree aan Neptunplatz, laad uit en parkeer daarna mijn auto enkele straten verderop.
En terwijl ik mijn schilderijen inpak en klaar zet om ze de volgende ochtend te kunnen vervoeren overdenk ik de parkeersituatie. Volgens de wet van aantrekking krijg je altijd waarmee je resoneert, en schijnbaar resoneerde ik niet met die gewenste parkeerplek. Jammer, maar op zich geen probleem.

Vroom vroom - Lorenzo Quinn
Ineens schiet me een beeld van mijn huidige parkeerplek te binnen. Een vaag bordje geeft een waarschuwing weer. Ik vertel mijn galeriehouder waar ik mijn auto heb geparkeerd en vraag of dat problemen gaat opleveren.
Omdat hij het bordje niet voor de geest kan halen besluiten we samen naar de auto te lopen. 

Het blijkt niet belangrijk te zijn, maar ik moet mijn auto wel vóór 7 uur in de ochtend verwijderd hebben, vanwege de school die zich om de hoek bevindt. Mijn galeriehouder adviseert me de auto voor de zekerheid te verplaatsen.

Samen rijden we door de wijk op zoek naar een betere parkeerplek, maar krijgen er geen gevonden. In Rothehausstrasse aangekomen verliest de galerist zijn geduld. Het is al laat en ik moet nog enkele schilderijen inpakken. Dus besluit hij om met zijn auto verder te zoeken, terwijl ik op zijn plaats parkeer en ondertussen mijn werk afmaak. 

Enkele uren later lig ik moe maar voldaan in mijn bed. Alles staat klaar om morgen een nieuwe tentoonstelling in te kunnen richten. En dan pas realiseer ik het me: “Mijn auto staat op de gewenste parkeerplek!” 

Toeval? Of krijg je echt waar je om vraagt?!

4 opmerkingen:

  1. Haha, mooi! Waarschijnlijk resoneerde je toch met die parkeerplaats.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Uiteindelijk wel Astrid ;-) Kwestie van onzekerheid/ verzet loslaten.

      Verwijderen
  2. Herkenbaar.nooit iets vragen, maar als ik iets vraag is het toch wel een parkeerplaats en over het algemeen werkt het dan echt.

    BeantwoordenVerwijderen