27.3.15

Hallo angst

“We hebben heel wat bij te praten”, zegt een oude bekende als ik hem tegenkom tijdens een wandeling. “Zullen we een keer samen gaan lopen, zodat we bij kunnen kletsen?” Ik vind het een goed idee en stel voor om elkaar een keer tegemoet te lopen. Hij woont tenslotte aan de ene kant van de Oisterwijkse bossen en ik aan de andere kant. Elkaar ontmoeten in zo’n mooie omgeving lijkt me ideaal. 
“Maar als we elkaar treffen, waar gaan we dan naartoe?” vraagt hij. Ik kijk hem aan. “Waarom zouden we alles al uitstippelen? Waarom niet gewoon genieten van de wandeling en kijken waar het ons brengt?”

Ik snap zijn vraag wel. Net als hij wil ik ook graag zekerheid en controle. Maar momenteel ervaar ik mijn situatie als erg onzeker. Het liefst wil ik de angst die dit met zich meebrengt de kop indrukken en ontlopen. Mijn brein bedenkt oplossingen die houvast kunnen bieden, maar mijn ziel schreeuwt dat dit me alleen maar verder wegleidt van wat ik werkelijk wil.

Houvast - Bianca van Baast




De mogelijkheden die het brein mij aanbiedt klinken aannemelijk en logisch, maar zijn als een paracetamol die even de pijn verzacht, maar niet de oorzaak oplost. Het voelt tot op zekere hoogte veilig om zijn aanwijzingen te volgen, maar geven desondanks stress omdat het niet overeenkomt met mijn gevoel. 

Wie de veilige en zekere oplossingen van het brein volgt, zal na een tijdje ontdekken dat hij in cirkels blijft ronddraaien, omdat het verstand geen risico’s durft te nemen zonder te kunnen voorspellen dat de uitkomst draaglijk zal zijn. Daarnaast is de zekerheid die het brein ons voorspiegelt een illusie. Een trouwring of vaste baan is allang geen garantie meer voor de toekomst (als dat ooit wel zo is geweest).

Willen we uit de cirkel van noodoplossingen treden, dan zullen we onze angsten, en onzekerheden onder ogen moeten komen. Angst, en trouwens elke (onaangename) emotie, is eigenlijk als een persoon die even zijn verhaal kwijt wil, ongeacht of het verhaal waar is of niet. 
Wie ervaring heeft met meditatie weet dat doorvoelde (lees: gehoorde) angst uiteindelijk oplost, waarna ‘zijn’ overblijft.
Discovery so clear - Parablev (Cameron Gray)
Angst is als een sluier die ons het vertrouwen in alles wat bestaat ontneemt, net zoals mist ons het zicht op de zon ontneemt. Maar dat wil niet zeggen dat het één afwezig is als het andere aanwezig is. Een oplossing is altijd nabij als een probleem ontstaat.

De afgelopen tijd heb ik wonderbaarlijke dingen meegemaakt die tonen dat je altijd krijgt waar je aandacht aangeeft. Op de momenten dat ik geloofde in mijn angst, werd die op allerlei manieren bevestigd. Maar op momenten dat ik mijn onzekerheden, oordelen en angst kon loslaten en volledig kon ‘zijn’ toonde zich de ene na de andere oplossing…


Black and White – Machiavelli Cro 




Twee wolven in het hart
Op een avond vertelde een oude Cherokee-indiaan aan zijn kleinzoon over de strijd die zich binnenin mensen afspeelt.
Hij zei: “Mijn zoon, de strijd gaat tussen twee ‘wolven’ binnen ieder van ons. De ene heet Kwaad. Het is woede, afgunst, jaloersheid, verdriet, hebzucht, arrogantie, zelfmedelijden, schuld, wrok, minderwaar-digheid, leugen, valse trots, superioriteit en ego. De andere heet Goed. Het is vreugde, vrede, liefde, hoop, sereniteit, nederigheid, vriendelijkheid, trouw, medeleven, grootmoedigheid, waarheid, compassie en geloof.”
De kleinzoon dacht er even over na en vroeg dan aan zijn grootvader: “Welke wolf wint?” De oude Cherokee antwoordde eenvoudig: “Diegene die jij voedt.”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten