Omgaan met levenslessen

Inner selfhood - Miguel Tio

In ‘Je eigen pad volgen, egoïstisch of niet?’ schrijf ik dat de ziel incarneert om levenservaring op te doen. Het kiest hier een specifiek lichaam en een bepaalde omgeving voor uit met al zijn (on)mogelijkheden. Hierdoor kunnen we er van uit gaan dat een deel van ons leven al vaststaat.

Net als dat we van te voren al weten welke vakken we op school gaan krijgen, zo weet de ziel al wat het behoort te leren in dit leven. Op school bepaald onze inzet en hoe goed we de lesstof eigen maken of we overgaan of slagen. Ook op zielsniveau bepaald de mate waarin we de lesstof begrijpen en toepassen of we een leven over moeten doen of niet.

De ziel weet, voor het incarneert, precies wie zij is. Het weet dat het perfect en compleet is, omdat ze deel uit maakt van de bron en daardoor altijd toegang heeft tot alle informatie en benodigdheden. De bron is liefde, licht en vrede en omdat de ziel één is met de bron heeft het de zelfde eigenschappen.

Zodra de ziel incarneert in het ongeboren babylijfje begint het langzaam te vergeten wie het is. Als kleine kinderen herinneren we ons nog wie we zijn en maken we ons geen zorgen, maar zodra we ouder worden en meer naar onze omgeving en ego’s luisteren vergeten we dat we nog steeds die ziel zijn die perfect, compleet, licht, liefde en vrede is.

Gevoelens van tekort, imperfectie, angst, eenzaamheid en onrust hoeven daarom ook niet als werkelijkheid te worden beschouwt. Het zijn waarschuwingssignalen van de hogere ziel (het deel dat achterblijft bij de bron). Het probeert via gevoelens, emoties en pijnen duidelijk te maken dat we te veel van onze ware zelf afdrijven. 

Voel maar eens het verschil met de momenten waarop je je ontspannen, vrolijk en tevreden voelt. Alles lijkt dan makkelijker en vanzelf te gaan, omdat je dan meer overeenkomt met wie je daadwerkelijk bent.

Als je dus een uitdaging in je leven tegenkomt kun je er tegen vechten als een opstandige leerling. Je kunt er voor wegvluchten, zoals een spijbelaar of dagdromer. Maar je kunt de levensles ook accepteren in het vertrouwen dat het gebeuren je overkomt met de beste bedoelingen. Wat de oorzaak van zo’n gebeurtenis is is onbelangrijk. Het enige wat we hoeven doen is de aanwijzingen van onze hogere ziel volgen, zodat we zo ontspannen mogelijk en met zo min mogelijk kleerscheuren door de uitdaging heen worden gemanoeuvreerd.