Lijden en je levensmissie

“Ik weet het niet,” zegt ze. “Ik weet het echt niet.” Ze schud nog eens haar hoofd. Ze is al jaren op zoek naar een geschikte baan, maar niets lijkt haar echt aan te spreken. “Ik zou willen dat ik zoals jou was Bianca, jij weet tenminste wat je wilt.” verzucht ze.

Ik kijk haar aan en vraag me af of ze gelijk heeft. Weet ik wat ik wil? Als meisje van zes wist ik dat ik kunstenaar wilde worden. En tegen de adviezen van mijn omgeving in werd ik inderdaad kunstschilder. Maar in 2010 maakte een burn out me duidelijk dat er toch iets niet goed zat. Ik deed wat ik wilde en waar ik talent voor had, maar voelde weinig vervulling. Hoe was dit toch mogelijk?

Ondertussen reisde Een glimp van je ziel alweer enkele jaren door Nederland en hoe meer ik schreef en sprak over de missie van het schilderij om mensen te bezielen, hoe meer ik ging begrijpen dat kunst maken niet mijn levensdoel was. Het was mijn favoriete middel om mijn levensopdracht uit te dragen!

Die gewaarwording leverde enige tijd veel verwarring op. Wat moest ik met deze informatie?

Nieuw leven - Bianca van Baast

In het boek ‘Ontdek je bestemming door de kracht van woorden’ van auteur Kevin Hall, las ik: Passie betekent lijden. Niet lijden om het lijden, maar puur en vrijwillig lijden. (…) Hoewel passie doorgaans gelijk wordt gesteld aan diepe of romantische liefde, is de ware betekenis van het woord bereid zijn om te lijden ter wille van wat je liefhebt. Als wij ontdekken dat wij bereid zijn om een hoge prijs te betalen, ontdekken wij onze missie en onze bestemming.

Betekent dit nu dat we ons moeten omringen met pijn en ellende? Absoluut niet! Maar wat mij wel opvalt is dat onze levenstaak vaak samenvalt met datgene wat pijn doet of voor ongemakken zorgt. Zoals bijvoorbeeld ernstige ziektes, maatschappelijke uitdagingen, het wegvallen van een dierbare, het meemaken van geweld of in mijn geval lijden aan depressies en een burn out. 

Zolang je midden in die ‘shit’ zit wil je eigenlijk alleen maar vechten of vluchten in plaats van stil staan bij wat dit jou te brengen heeft. Dan is het moeilijk te zien, laat staan te accepteren, dat juist hier jouw levensopdracht ligt. 

Maar, zodra we geraakt worden door iets ongewenst, krijgen we tevens inzicht in wat we wel willen; denk bijvoorbeeld aan vrijheid, verbinding, liefde, zichtbaarheid, vrede, ontwikkeling, kennis, creatie of eenheid. Wat het ook is, het is iets dat als een rode draad door jouw leven loopt en dat jou én anderen uitdaagt om (geestelijk) te groeien.

Je levensmissie omarmen betekent dan ook uit je comfortzone komen en pijn en ongemak accepteren als onderdeel van jouw Zijn. Volgens mij is dat het ‘lijden ter wille van wat je liefhebt’ waar Kevin Hall het over heeft. Alles mag er zijn; zelfs lijden heeft een functie...