Problemen loslaten en cadeautjes ontvangen

'Ga makkelijk zitten. Sluit je ogen en ontspan. Adem een paar keer rustig diep in en uit.'

Langzaam brengt haar stem ons dieper in meditatie. 

'Stel je voor', zegt ze 'dat je langs een stroompje water zit en er drijven 3 lotusbloemen aan je voorbij. Zie daarna drie luchtbellen voor je. Stop in elke luchtbel één van je problemen en/of zorgen, en plaats de luchtbel dan op een lotus. Laat het geheel daarna wegdrijven.'

Uit de serie Vrouw Holle - Anton Pieck

Ik doe wat ze zegt, maar tot mijn verbazing zie ik de luchtbellen van de lotusbloemen opstijgen, waarna ze terug zweven naar mij. En wanneer ze eenmaal boven mijn hoofd hangen, spatten ze uiteen en stromen mijn ‘problemen en zorgen’ als vervuild water over mij heen. Ik voel me als de tweede dochter uit het verhaal van Vrouw Holle: Van top tot teen bedekt met pek.

Terwijl de meditatie verder gaat, zit ik me op te winden. Waarom komt alles wat ik los wil laten telkens opnieuw dubbel en dwars terug?!

Dan ineens besef ik waarom!
Omdat ze bij mij horen. Omdat ik er iets mee mag doen. Omdat er in al het ongewenste een gewenst cadeautje zit. Omdat ik ze behoor te koesteren in plaats van me er tegen te verzetten.
Als een vreselijk vieze surprise die je liever niet uitpakt, willen ze dat je je handen vuil maakt om er je cadeau in te vinden.
'Voel de stress en ontdek wat jou tot rust laat komen', lijken ze te zeggen. 'Beleef de angst en word je gewaar van wat je opluchting en vertrouwen geeft. Laat verdriet toe en het toont je wat jou verlichting geeft. Ervaar kwetsing en leer hoe je hiervan sterker kunt worden.'

Zo onthullen problemen en zorgen letterlijk wie wij behoren te ZIJN om tot een oplossing te komen. Het gaat niet om loslaten en het gaat niet om vasthouden. Het gaat er om de bijbehorende emotie te erkennen, zonder ermee in discussie te gaan. Om daarna je aandacht te richten op de gift die het met zich meebrengt.

Mirror mirror - Bianca van Baast

'Loslaten is niet mogelijk', zei Tijn Touber me eens. 'Pas wanneer je je aandacht richt op iets anders, laat het jou los.'
En inderdaad, op het moment dat je je realiseert dat er een cadeau zit in het ongewenste, zelfs als je het nog niet hebt uitgepakt, richt je je aandacht al op iets anders dan je probleem. En terwijl je stap voor stap jouw presentje uitpakt, begint hetgeen dat je los wilt laten zich als vanzelf van je af te bewegen. Totdat het zo'n vage herinnering wordt dat je vergeet dat het ooit een probleem voor je vormde en je er alleen nog maar om kunt lachen. 

En dus besluit ik mijn ‘pek’ te accepteren en op zoek te gaan naar mijn cadeautjes. Het zijn er heel wat. Enthousiast begin ik ze te verzamelen en uit te pakken. En dan realiseer ik me dat ze allemaal hetzelfde tegen me te zeggen: Alles is goed, niets hoeft perfect te zijn, hou van wat er is en blijf vooral (bij) jezelf. 

Net als de rest van de deelnemers sluit ik de meditatie af met een voldaan gevoel en een grote glimlach op mijn gezicht. De route ging anders dan gewenst, maar het resultaat was precies waarop ik hoopte.