Alles is goed (en het geschenk van wat we 'fout' noemen)

“Hé,” zegt mijn nichtje van twee verbaasd, “hier ruikt het anders”. We zijn net de garage binnengelopen waar de wasmachine aanstaat. Het ruikt er naar vocht, wasmiddel, zweet en rubber, gemengd met nog enkele geurtjes die je kunt verwachten in een jong gezin. Haar opmerking trekt mijn aandacht. De geur is overweldigend, benauwend en, ondanks de overheersende geur van geparfumeerd wasmiddel, niet erg aangenaam. Ieder ander zou zeggen dat het er stonk. Ik heb de neiging om te zeggen, “ja het stinkt, ik zet de deur even open”, maar in plaats daarvan kijk ik haar verbaasd na.

“Het ruikt anders.” Ik hoor absoluut geen oordeel in haar opmerking. De wereld is zoals hij is. Niet goed, niet slecht. Ze bevestigt daarmee mijn gevoel dat er geen fouten bestaan en dat er geen ‘slecht’ is. We hebben alleen ervaringen. Hoe we die beoordelen heeft te maken met onze opvoeding en de cultuur waarin we zijn opgegroeid. Daarnaast is het onmogelijk om een oordeel te vormen over een situatie, omdat iets ongewenst in het heden, later vaak een zegen blijkt te zijn.

Johan Cruijff verwoordde het perfect toen hij zei: “Elk nadeel heeft zijn voordeel”. Want zelfs de meest vreselijke situatie brengt iets positiefs met zich mee. Namelijk het verlangen naar balans, duidelijkheid over wat dat dan betekent VOOR JOU, en helderheid over welke richting te volgen. En, tenzij we gefocust blijven op het ongewenste, kan het ons nieuwe energie verschaffen om de richting van onze voorkeur in te gaan.

Ikzelf heb jarenlang last gehad van zware depressies. Zo erg zelfs dat ik uit het leven wilde stappen. Het was een hel om doorheen te gaan en de gedachte aan die periode raakt me nog steeds. Maar ik ben er nu ook dankbaar voor. Want elke depressie hielp mij te voelen wat ik wilde, gaf mij helderheid over wat het VOOR MIJ betekende om te leven, wat ik daarvoor nodig had en welke richting ik op moest om dat te bereiken. En ook nu zie ik de uitdagingen in mijn leven steeds makkelijker als geschenken, omdat ze me duidelijk maken waar mijn voorkeur naar uitgaat.

by Jonas Jödicke

Contrast hebben we nodig. Stel dat het er niet is; dat jij het enige bent dat bestaat. Dat er geen andere mensen, dieren of planten zijn. Zelfs het ruime universum, met al zijn planeten en sterren, is afwezig. Alleen jij bent er en dat is alles. Je hebt niets en niemand om je mee te vergelijken, zelfs geen emoties of gevoelens die je laten ervaren hoe jij je voelt over deze situatie. Er is niets dat ook maar enige dualiteit veroorzaakt. Niets dat verzet of een verlangen bij je oproept. Er is dus ook absoluut geen reden om over te gaan tot actie, geen reden voor verandering of verbetering. Je zou stil staan, niets doen, nooit vooruitkomen en groeien, niets bereiken, geen verdriet, maar ook zeker geen vreugde ervaren….

Wat we afwijzen, veroordelen en betitelen als ongewenst is dus eigenlijk niet eens zo slecht. In plaats van het te bevechten of er van weg te vluchten, voel eens; welk geschenk brengt hetgeen waartegen jij je nu verzet met zich mee?