Jippie, ik ben boos!

Harakiri - Seyo Cizmic

“Wat ben je toch boos,” zegt ze. Ik sla mijn ogen neer. Haar opmerking voelt als een oordeel. Alsof ik niet boos mag zijn. Alsof er geen reden is, terwijl ik dat wel degelijk zo ervaar. Ik weet niet op wie ik het meest boos ben. Op haar, de situatie waarin ik me bevind, of op mezelf aangezien ik dit (volgens de wet van aantrekking) zelf heb veroorzaakt.

Opeens verschijnt er een grijns op mijn gezicht: Ik ben boos. Inderdaad, ik ben boos! Goh, wat geweldig, wat heerlijk!
Heel wat jaren heb ik mezelf veroordeeld om wat ik voelde. Ik mocht niet boos zijn, gefrustreerd of verdrietig. Ik moest blij zijn, enthousiast en extravert. Maar al dat onderdrukken en veroordelen had als gevolg dat ik juist depressief en nog meer introvert werd dan ik al was.De ommekeer begon toen ik voor het eerst las over de emotionele geleidingsschaal van Abraham (Hicks). Deze schaal (zie onderaan deze blog) bestaat uit een lijst emoties oplopend van heel onaangenaam naar heel aangenaam, en is bedoeld om je van een slecht humeur naar hoop, en zelfs vreugd, te geleiden.

Onderaan de schaal staan emoties zoals depressie, verdriet, angst en wanhoop. En omdat het moeilijk, tot onmogelijk is om van zo’n emotie meteen over te schakelen naar een emotie bovenaan de geleidingsschaal, zoals vreugde, vrijheid, liefde en waardering, adviseert Abraham om te reiken naar een emotie die maar een (paar) stap(pen) hoger ligt op de geleidingsschaal. Zoals bijvoorbeeld van depressie naar boosheid, omdat depressie lusteloos en dus passief maakt, terwijl boosheid, haat en woede leiden tot actie.

Boosheid wordt door anderen vaak als ongewenst ervaren. Een kwaad persoon is vaak moeilijker te hanteren dan een gedeprimeerd persoon en dus prefereert men die laatste, omdat deze geen weerstand biedt. Maar voor een (voormalig) depressief persoon zijn woede en boosheid een hele stap vooruit.

Een klim op de emotionele geleidingsschaal begint met het benoemen van de aanwezige emotie. Dat beperkt zich dus niet tot “ik voel me goed”, of “ik voel me slecht”, maar vraagt je bewust te benoemen wat je voelt. Op zich is dat al een hele uitdaging, aangezien we in het verleden maar al te vaak werden berispt om het uiten van negatieve emoties en werden geprezen voor het uiten van positieve emoties. Hierdoor zijn we geneigd om negatieve emoties te onderdrukken en daarvoor in plaats een sociaal geaccepteerd masker op te zetten, niet alleen richting de ander, maar ook naar onszelf.

Het onderdrukken van negatieve emoties is echter doodvermoeiend; alsof je een bal onder water probeert te houden. Maar hoe meer je hem onder duwt, hoe meer weerstand je ervaart. Onderdrukken werkt dus vooral averechts. Pas als je de bal loslaat schiet hij hoog boven het water uit! En zo werkt het ook met emoties. Zodra je haar bewust bent en je verzet loslaat schiet je humeur omhoog…

 Shadow Dancer ( in spiegelbeeld) - Dorian Vallejo

Emotionele geleidingsschaal (uit: Vraag en het wordt gegeven door Esther en Jerry Hicks: de wijsheid van Abraham)

1. Vreugde/ Kennis/ Kracht/Vrijheid/Liefde/Waardering
2. Hartstocht
3. Enthousiasme/Gretigheid/Geluk
4. Positieve verwachtingen/Geloof
5. Optimisme
6. Hoop
7. Tevredenheid
8. Verveling
9. Pessimisme
10. Frustratie/ irritatie/ongeduld
11. Overweldigd
12. Teleurstelling
13. Twijfel
14. Zorgen
15. Afkeuring
16. Ontmoediging
17. Boosheid
18. Wraak
19. Haat/Woede
20. Jaloezie
21. Onveiligheid/ schuld/ Minderwaardigheid

22. Angst/Verdriet/Neerslachtigheid/ Wanhoop/ Krachteloosheid