Als je hoofd belet wat je hart je ingeeft.

“Wat een onzin,” schreeuwt ze en ze stormt weg. “Ja, hier geloof ik ook niet in,” zegt hij en defensief vouwt hij zijn armen over elkaar. Ik heb hen zojuist verteld waar ik me mee bezighoud. Dat ik via mijn schilderijen en teksten mensen inspireer om hun eigen-wijsheid te volgen en hun uitnodig om zo authentiek mogelijk te leven.

Het is de eerste keer dat ik zoveel weerstand tegenkom. Helaas bleef het daar die week niet bij. Tot twee keer toe worden mijn goede bedoelingen als onzin en onbelangrijk afgedaan. 

Ik herken hierin de wet van aantrekking die mijn gevoel van onzekerheid bevestigt. Ik vroeg me juist díe week af of het nog wel zin had om bovenstaande boodschap te delen. Of er überhaupt iemand is die begrijpt wat ik bedoel. Waarom zou ik doorgaan met schrijven? Waarom geef ik mijn schilderijen nog een boodschap mee? Waarom doe ik wat ik doe?

Enkele weken later valt het antwoord me plotseling in.

Ik doe het om me te uiten. Ik doe het, omdat ik voel dat ik dit moet doen. Ik doe het om anderen te helpen, maar nog meer om mezelf te helpen. Gewoon, omdat ik niet anders meer kan. 

Ooit was ik als een verstopte rivier. Ik had verschillende talenten en verlangens, maar in plaats van ze vrij te laten stromen liet ik ze maar druppelsgewijs toe.
Het nummer ‘Dyers eve’ van Metallica inspireerde me toen tot het allereerste schilderij waar ik bewust een boodschap inlegde. Het schilderij beeldt de mens uit die alle zintuigen heeft om te voelen, te zien, te ruiken en te horen. Maar hij mist een mond om het te kunnen verwerken en te uiten. Overweldigd door alle indrukken ziet hij maar één mogelijkheid om nog te stromen: door zichzelf open te trekken.

Dyers Eve - Bianca van Baast

Als kinderen zijn we als een gezonde rivier. We volgen onze natuurlijke stroom. Hoe ouder we worden hoe meer we gaan geloven dat iets anders wenselijk is of van ons verwacht wordt. We gaan ons hoofd geloven in plaats van ons hart. Hierdoor raakt de rivier verstopt en veroorzaakt het water, dat toch ergens naartoe moet, een enorme ravage. Onvree, ziekte, burn out en zelfs depressies kunnen het gevolg zijn.

Ik heb het allemaal meegemaakt. Het was een geweldige leerschool, waarvan ik geleerd heb dat het leven zo niet bedoeld is. We hebben onze verlangens en talenten niet voor niets meegekregen. We moeten er iets mee doen.

Het schilderen van Dyers eve rond 1995 was voor mij het begin van de ontstopping. Hoe zit dat met jou? Volg jij je hart? Doe jij datgene wat je laat stromen? Of houd je je in, omdat je hoofd je belet te doen wat je hart je ingeeft?

Ascent - Dorian Vallejo

Als je voortbrengt wat in je is, zal wat je voortbrengt je redding zijn.

Als je niet voortbrengt wat in je is, zal wat je niet voortbrengt je vernietigen.

Jezus van Nazareth