Succes komt als je bereid bent te falen

“En dan lopen we zo, en dan zo en dan zo.” Verschrikt kijk ik mijn moeder aan. We hebben al een uur gelopen en nu onthult ze haar werkelijke plannen. “Maar,” protesteer ik, “normaal begin ik vanaf hier aan de terugtocht!” 

Sinds 1,5 jaar wandel ik tweemaal in de week ongeveer 2 uur. Ik doe dit ter afwisseling van het binnen zitten achter mijn schildersezel, computer, schrijfblok of boek. Meestal loop ik zonder doel en laat ik, vanaf het moment dat ik naar buiten stap, mijn gevoel de richting bepalen.

Tijdens het wandelen valt me de laatste tijd iets op dat ik herken van andere activiteiten: alles gaat beter als ik denk dat het niet gaat lukken!?

Zo vertrek ik soms vol goede moed, maar merk ik al snel dat ik moe ben of eigenlijk toch niet zoveel zin heb als gedacht. En als ik dan na de wandeling thuis kom blijkt dat ik uiteindelijk toch 2,5 tot 3 uur heb gelopen!!!

Spirit of the forest - Herman Smorenburg

Iets soortgelijks gebeurt er als ik uren tevergeefs aan een schilderij heb gewerkt. Vanaf het moment dat ik toegeef dat het niet gaat lukken, verandert het gevecht met verf en doek in een activiteit vol flow en ontstaat er iets moois.

Er zijn dagen dat ik de woorden voor een tekst er uit moet persen (zoals vanochtend) terwijl andere teksten (zoals deze) met weinig tot geen moeite worden geschreven.

Het enige verschil tussen succes en falen, zo merk ik, is de druk om te presteren. Zodra ik mezelf toestemming geef om het doel los te laten en te genieten van wat me wel lukt, gaat alles stukken makkelijker. Dit geldt trouwens niet alleen voor sport,-  en creatieve activiteiten, maar werkt voor alles in het leven, inclusief zakelijke activiteiten. Ik heb ooit eens alles uit de kast gehaald om een potentiële klant van dienst te zijn, maar uiteindelijk had hij toch te weinig interesse. Tot op het moment dat ik dacht “Nu is het genoeg geweest. Dan maar geen deal. Ik accepteer dat alle moeite voor niets is geweest.” Toen ging de klant wonderbaarlijk akkoord.

Open - Steven Daluz

De route die mijn moeder hierboven had uitgestippeld heeft uiteindelijk 4 uur geduurd. En ik heb hem gehaald, doordat ik (en mijn moeder) mij de toestemming heb(ben) gegeven om een korte route te nemen als dat nodig mocht zijn.