Een tijdje terug vertelde een onderneemster me over haar stagiaires en hoe doelgericht jonge mensen tegenwoordig zijn. Ik werd er enthousiast van want velen van ons weten niet wat we willen en lopen er maar een beetje verloren bij. Deze jongelui dus niet. “Fijn hè!” riep ik uit. Maar toen trok mijn gesprekspartner een vermoeid gezicht.
Weten wat je wilt is goed beaamde ze, maar rekening houden met anderen zou ook prettig zijn.
Tja, je eigen weg gaan is fijn, maar als je daarbij de rest van de wereld
tegenwerkt, creëer je obstakels voor jezelf (en anderen).
Jarenlang heb ik een doel gehad waarbij ik het gevoel had dat de hele wereld tegen
was. Niemand leek er in te geloven en ik gebruikte de energie van mijn woede om
te bewijzen dat mijn doel wel degelijk mogelijk was.
Mijn verzet putte mij uit en uiteindelijk besloot ik dat ik niet meer wilde
vechten. Ik wilde nog wel mijn doel bereiken, maar nu door middel van samenwerking.
Misschien niet letterlijk door met anderen samen te werken, maar door me niet
meer te verzetten en de ander als mijn vijand te zien.
Eigenlijk, concludeerde ik, willen we allemaal hetzelfde; geluk, gezondheid,
plezier en een aangenaam leven. Een ander is misschien niet geïnteresseerd in
jouw materiële doelen, of snapt er niets van, maar dat wil niet zeggen dat men
je tegenhoudt om ze te bereiken. Sterker nog, bewust of onbewust wil iedereen
dat jij je dromen verwezenlijkt. Men gunt het je en jouw streven (zonder
vechten) is meteen een inspiratie voor anderen. Dus in plaats van tegen de stroom
in te gaan is het makkelijker om je te laten meedrijven op die stroom van welwillendheid.
current - Bianca van Baast |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten