Ik krijg mezelf niet gemotiveerd

Ken je dit? Je zit op de bank en weet dat je iets moet gaan doen, maar je krijgt jezelf niet gemotiveerd om tot actie over te gaan. Een motivational speaker hoorde ik laatst zeggen dat je jezelf dan de vragen moet stellen; “Wat gebeurt er als ik niets onderneem? En “wat gebeurt er als ik wel iets onderneem?”

De meeste mensen kiezen dan voor actie en komen van die bank af.

Iets bereiken is dus volgens velen een kwestie van ‘doen’. Maar ik heb hier wat moeite mee. Want als we niet doen wat we zeggen te willen doen, dan moet daar toch een aanleiding voor zijn? 

In ‘Je leven als kunst’ toont Robert Fritz de reden waarom de meeste mensen niet, of alleen tijdelijk aan hun doelen werken. Hij stelt dat mensen met een visie (doel) vaak een concept (overtuiging) hebben in tegenovergestelde richting. 

Stel je een persoon voor met twee elastieken om zijn middel. Het ene elastiek is verbonden met zijn doel, het ander met zijn overtuiging. Zodra hij zich richting doel beweegt belet het elastiek van de overtuiging dat hij zijn doel bereikt. De persoon begint hierdoor te geloven dat hij nooit zijn doel zal bereiken en beweegt zich terug richting de overtuiging. Hierdoor neemt de spanning van het overtuigingselastiek af, maar begint het elastiek van zijn doel onaangename te trekken.

Zo moeten veel werklozen zich nu voelen. Je wilt wel weer aan het werk, maar de overtuiging dat er geen werk is, of althans niet in jouw branche, maakt je moedeloos en houdt je tegen om iets te ondernemen.

Of je wilt graag afvallen, maar onbewust heb je de overtuiging dat dit toch niet lukt. Waarschijnlijk doe je dan het ene moment er alles aan om af te vallen en vind je jezelf het andere moment hangend op de bank met een zak chips.

Van nature streeft de mens naar vooruitgang. Het is dus heel normaal om doelen te stellen. Daarnaast kiest de mens altijd voor de minste weerstand wat, zoals we hierboven hebben gezien, niet altijd zorgt dat we onze doelen bereiken. Een betere vraag zou daarom zijn “wat heb ik nodig?” 

Waarschijnlijk hebben we een andere visie op onze realiteit nodig. Byron Katy zegt dat als we iets niet doen, dat dit dan ook niet de bedoeling is (op dat moment althans). Pas wanneer je wel iets onderneemt, is dat het juist tijdstip.

Dat we zoveel moeten en het liefst zo snel mogelijk, is maar een overtuiging.

Misschien is het beter even niets te doen. Misschien moeten we eerst uitrusten van een hectische dag of zijn we vanwege een andere reden nog niet toe aan het uitvoeren van ons doel.  

In ‘Toeval leidde tot deze blog' beschrijf ik hoe ik in 2011 de boodschap kreeg dat ik moest gaan schrijven. Mijn doel werd een boek en dat wilde ik zo snel mogelijk uitgeven. Maar hoeveel ik ook schreef, het werd geen boek. Waarom niet? Omdat ik iets probeerde af te dwingen waar ik nog niet aan toe was. Ik had meer tijd, vertrouwen, kennis en een techniek nodig.

Dus mocht je je ongemotiveerd voelen vraag je dan eens af “wat heb ik nodig?”